“Bir kuş geldi, hangi dala konacağını kestiremedi. Bir süre ağacın dalları arasında dolaştıktan sonra, ince bir dala kondu. Bu ince dal hafif hafif esen rüzgardan sallanıyordu, kuşun konmasıyla bu sallantı daha da arttı. Kuş dalla beraber bir salıncakta imiş gibi kendi doğal ortamında bir süre sallandı.” Bu satırlar çok sevdiğim Doğan Cüceloğlu’nun Savaşçı kitabından, tam […]
Doğa, kitap, çocuk… Kulaklarımızda kuşların, rüzgarın, ağaçların sesleri. Doğa ve kitaplar keşfe davet eden bir dünya sunuyor bize. Özgürlük, hayal gücü, merak sarıyor her yerimizi. Yazarlık, çizerlik derken kendi keşif yolculuğumdan kitaplara uzanan doğada öğrenme, keyif alma, mutlu olma ve büyüme yolculuğu oğlumla bizimkisi. Bahçe Günlüğüm Temmuz 2020
Eski zamanlarda bir felsefe okulu, bilgeliğin gizlerini aramak için gelenleri kabul ediyordu. Burada geçerli olan incelik; anlatmak istediklerini konuşmadan açıklayabilmekti. Bir gün okulun kapısına bir yabancı geldi. Yabancı, kapıda öylece durdu ve bekledi. Burada sezgisel buluşmaya inanılıyordu, o yüzden kapıda herhangi bir tokmak veya zil yoktu. Bir süre sonra kapı açıldı. Kapıyı açan kişi, kapıda
Sanatçı ruhum bir şekilde dışa vuracaktı elbet. Kırsala yakışır bir sanat buldum kendime. Su kabakları ne güne duruyor? İşte böyle bir kız çıkıverdi boyadıkça. Adı “Kapaçi” oldu. “Paçi” kız çocuğu demekmiş:) Bahçe Günlüğüm – Temmuz 2020
Nane kelimesi Arapça’da nane bitkisi anlamında kullanılan nanā kelimesinden dilimize nane olarak geçmiş. Ballıbabagiller, Latince adı ile Lamiaceae familyasına ait nanelerin tabi ki mitolojide de yeri var, yine tam da Türk filmi tadında bir hikaye: Mitolojide nane ölüler ülkesinin tanrısı Hades’in aşık olduğu Minthe’nin adıdır. Güzelliği dillere destan bir su perisi olan Minthe’nin yaşadığı yer
Her gün bir kamyon dolusu sebze topluyoruz bahçemizden, daha ne olsun? Bahçe Günlüğüm – Temmuz 2020
Biliyor musunuz fosil kanıtları insanların Bronz Çağı’nda bile bezelye yediğini gösteriyormuş. Kabul edelim iyi yemişiz… Ve inanışın aksine bezelye bir sebze değil, tropikal bir meyve imiş. Bezelye ayıklarken hep aklıma yarım yamalak aklımda kalan okul bilgileri ile modern genetiğin babası Gregor Mendel’in farklı renk, büyüklükte ve tohum cinsinden bezelye ve çapraz yetiştirme yoluyla temel genetik
Bugün bahçemizden “Prunus armeniaca” topladım. Evet bildiğiniz kayısı. 🍑Ünlü Seyyah Evliya Çelebi 1655 yılı Nisan/Mayıs aylarında ziyaret ettiği Malatya’da kayısıdan bahsettiği satırları buldum: “… Al Hamri, Sarı Hamri, Mişmiş Hamri, Beyaz Hamri, Bek Hamri, Sulu Hamri, Etli Hamri isimli yedi türlü sulu kayısısı olur ki bağdan şehre selelerle güç hal getirilir. Hafif ezilse suyu kalmaz.
Gün aşırı oğlumla bahçemizden Portulacaoleracea topluyoruz. Hani küçük yeşil yapraklı, bahçelerde, tarlalarda, yol kenarlarında kendi kendine yetişen, yabanisi daha yoğun, mayhoş bir lezzete sahip olan şifalı bir bitki. Evet haklısınız bilimsel adları hem akılda tutması, hem de söylemesi zor. Bildiniz, bildiğiniz semizotu. Bahçenin her yerinden kendince bir yer bulup bitiveren bu otun mayhoş tadına ben de
Çiçekleri mis gibi kokan ve flama flama yaprakları ile ıhlamur ağacımızdan şifalar herkese. Neden öyle “flama flama yapraklar” dedim biliyor musunuz?Türkçe‘de önceleri “ulamur“, “uğlamur“, “fılamur” gibi şekillere girip çıkmış “ıhlamur” kelimesi Yunanca’dan gelmiş: Bu dilde “flamulon / flamuron” kelimesi hem “sancak, flama“yı, hem de “ıhlamur” ağacını ifade ediyor. Yunanların “flamulon“u da Latince‘de hem “alev“, hem “sancak,